درمان کامل نفس

آن کس که باطنش بر #محبت_دنیا سرشته شد و در پى کسب زینت‌هاى دنیائى بر آمد و همّش پیوسته در پى تحصیل آن و اشتغال به حفظ و تکمیل آن است آن هم نه به حد ضرورت بلکه بخاطر محبت و لذت- که دنیاى مذموم هم همین دنیا است که آدمى را از ذکر و یاد خدا مانع شود نه آنچه که براى ادامۀ زندگى ضرورى است- چنین کسى نباید طمع داشته باشد که طعم محبت خدا را بچشد، و لذت مناجات با او را آن چنان که زاهدان در دنیا در نماز و دیگر عبادات و طاعات خود مى‌چشند دریابد. زیرا آن کس که بدنیا خوشحال شود بخدا و به مناجات او خوشحال و مسرور نخواهد شد، و همت آدمى متوجه چیزى است که روشنى چشم او در آن باشد، اگر در دنیا باشد همتش هم در پى او است و اگر در نماز باشد همتش متوجه او خواهد بود و علاج کامل این است. 

اسرار الصلوه، ملکی تبریزی، ترجمه رجب زاده، ص193