منجی هستی 5
انتظار تنها شوق در دل نیست، بلکه آراستن به دانش و توانمندی برای فردای ظهور است.
انتظار تنها شوق در دل نیست، بلکه آراستن به دانش و توانمندی برای فردای ظهور است.
🔹 فیصل قاسم" که از مجریان مشهور شبکه الجزیره (سال ۱۳۹۳) :
ایران، اورانیوم را غنی سازی می کند و ما (کشورهای عربی) تنباکوی قلیان!
🔹 رشاد أبوشاور نویسنده و پژوهشگر عرب (سال ۱۳۹۱) :
عربستان فقط در مسابقات شترسواری می تواند با ایران رقابت کند.
#عزتوافتخار
#دهه_فجر
#انقلاب_اسلامی
مرا در آتش عشق خود بسوزان.
شاید نور این سوختن، راهی به نگاهت باشد.
غبار فراموشی بر فقدانت نشست، و ما از این گمگشتگی بیخبریم.
نه فقط تو را که نبودنت را هم گم کرده ایم.
📌 اهمیّت معرفت الله
🔹 معارف دین، ایمان به خداوند –تبارک و تعالی- نقش بی بدیلی در تهذیب نفس دارد و معارف گرانقدر و ارزشمند انسان شناسی، ولیّ شناسی، دنیاشناسی، شیطان شناسی و معادشناسی نیز -که در مسیر تهذیب نفس بسیار موثر هستند- در پرتو و در طول «#خداشناسی» حقیقت خود را نمایان می کنند.
🔹قرآن -که کتاب هدایت و تکامل بشریت است- و ادعیه مأثوره از ذوات مقدّس معصومین –علیهم الصلاه و السلام-، سرشار از معارف خداشناسی –از صفات الهی، افعال الهی و ...- است. اساساً هدف خلقت انسان و جنّ عبادت معرّفی شده است که تنها برای خداشناسان قابل دسترسی است (کافی، ج1، ص180). این شواهد، گواه روشنی بر اهمیت «خداشناسی» برای تکامل انسانها است، اضافه بر این که از برخی آیات، ارزش این دانش به روشنی استفاده می شود (سوره مبارکه طلاق، 12 و آیه شریفه مجادله، 11) و در روایات نیز تعبیر «اعلی المعارف» (غرر، 9864)، «بهترین ابزار قرب به خدا» (تحف العقول، ص39) و ... نسبت به آن وارد شده است.
🔹 از سویی در روایات، علت عصیان ، دنیاگرایی، عدم حضور قلب در نماز و ... عدم معرفت الله دانسته شده است (تحف العقول، ص294. کافی، ج2، ص68. علل الشرائع، ج1، ص231) و معرفت الله عامل خشیه، اخبات قلب، عشق به خدا، طلب رضایت او و ... عنوان (سوره مبارکه فاطر، آیه شریفه 28. سوره مبارکه حج، آیه شریفه 54. مجموعة ورام، ج1، ص 52. ارشاد القلوب، ج1، ص204) و کثرت تفکّر در امر خدا، عبادت اصلی و واقعی قلمداد شده است (کافی، ج2، ص55).
🔹 روشن است مراد از این روایات صرف علم به خداوند –تبارک و تعالی- نیست، بلکه مراد علمی است که به مرتبه ایمان و باور قلبی رسیده باشد.
🌷 از این رو تمسّک به معرفت الله بر تهذیب نفس و تحصیل مراتب عالیه باور قلبی خداشناسی در امر تزکیه، نسبت به طلاب مستعدّ و توانمند، #بهترین و #سریعترین راه برای تهذیب نفس است.🌷
از مهمترین آسیب های تهذیب نفس در مدارس علمیّه، عدم اطلاع و آگاهی طلاب از مقدّمات و مبادی تصوّری و تصدیقی تهذیب نفس می باشد.
مباحثی مانند غایت نهایی تهذیب نفس، معنای قرب به خداوند، حقیقت ایمان، مراتب توحید و شرک، نقش اعمال در تکامل انسان، کیفیت اثرگذاری ذکر الهی در تحقق اخلاق فاضله و .... از مقدّمات و مبادی تصوّری و تصدیقی تهذیب نفس هستند که عدم اطّلاع درصد بالایی از افراد نسبت به این امور –بلکه عدم دغدغه ایشان نسبت به این مباحث اساسی که جزو «فقه اکبر» تلقی می شوند- روند تهذیب نفس در ایشان را با سختی ها و مشکلاتی همراه کرده است. به عنوان مثال شخصی که تصویر صحیحی از غایت نهایی کمال انسانی ندارد، در انتخاب مسیر تهذیب نفس دچار اشتباه می شود یا کسی که حقیقت ایمان را نمی داند، راه و روش افزایش ایمان را تشخیص نمی دهد.
راه تحصیل مقدّمات و مبادی تصوری و تصدیقی
مباحث مقدّماتی و مبادی تصوّری و تصدیقی تهذیب نفس به طور مستقیم یا غیر مستقیم به معرفت الله و مباحث خداشناسی مربوط است. غایت تهذیب نفس، لقاء الله[1] یا رسیدن به اوج توحید ذاتی و اسمائی[2] معرّفی شده است، ایمان در درجه اوّل به توحید و معارف خداشناسی تعلّق می گیرد،[3] نقش اعمال در روح انسان به نقش آنها در قرب و بُعد به خداوند –تبارک و تعالی- مرتبط است و ... .
الحمدلله رب العالمین
در مورد حقیقت «الله» و ارتباط حمد به «الله» که اسم جامع صفات کمالی الهی است، سخن گفته شد. تمام کمالات و صفات کمالی ملک طلق «الله» است و از این رو حمد مخصوص «الله» است. در حقیقت «الله» بودن دلیل اختصاص حمد به ذات اقدس الهی است و شخصی که حقیقت «الله» را درک کند –بدون لحاظ احسان او و رجاء به او و خوف از او-، او را حمد خواهد کرد.
«ربّ العالمین»، «الرحمن الرحیم» و «مالک یوم الدین» می توانند علّت برای حمد الهی باشند، همانطور که می توانند اشاره به هدف و غرض حامد تلقی شوند.
«رب العالمین» علت برای حمد هستند، چرا که «رب العالمین» است که افاضه کننده کمالات است و مفیض کمالات است که اولا و بالذات دارای کمال است و از این رو حمد مخصوص اوست. از سویی می تواند حمد الهی به غرض جلب انعام الهی باشد که ربّ همه جهانیان از جمله شخص حمد کننده است.
«الرحمن الرحیم» علت برای حمد است، چرا که مقام افاضة رحمت فرع مالکیت بر کمالاتی است که با رحمت به غیر افاضه می شود. حمد مخصوص کسی است که صفت رحمان و رحیم به طور مطلق مختصّ اوست. از سویی می تواند حمد الهی به غرض رجاء به محمود جهت جلب رحمت او باشد.
«مالک یوم الدین» علت برای حمد است، چرا که جز مالک مطلق دار وجود و کمالات وجودی کسی را چنین مقامی نیست که فرمانروای منحصر روز جزا باشد. از سویی می تواند حمد الهی از روی ترس از مقام و منزلت محمود به جهت فرمانروایی او در روز جزا و امکان عقاب و عذاب الهی باشد.