از خوف و رجا تا خوشبختی

پس از ایمان، خوف و رجاء اصل هر خیرى است و مؤمن میبایست که پیوسته به این دو صفت متصف باشد؛ زیرا مراد هر کسى در این دنیا دستیابى به #سعادت است، و کدامین سعادت نزد مؤمن، مثل #لقاء_پروردگار و انس با او است، و این جز بتحصیل #محبت او حاصل نشود، و تحصیل محبت او جز پس از #معرفت نصیب انسان نگردد و معرفت جز به #دوام_فکر بدست نیاید و دوام فکر غالبا جز با #ذکر و یاد خدا حاصل نمى‌شود، و ذکر و فکر جز بدور ساختن خویش از #مشاغل_دنیائى و قطع الفت و دوستى شهوات و خواسته‌هاى نفسانى فراهم نشود، و این جز با کندن محبت دنیا و خواسته‌هاى دنیائى از دل بدست نمى‌آید، و برکندن ریشه‌هاى محبت دنیا و شهوات آن، جز به #صبر در مقابل آنها حاصل نمیشود و صبر هم جز با #خوف_و_رجاء تحقق نمى‌پذیرد.

اسرار الصلوه، ملکی تبریزی (ترجمه رجب زاده)، ص۱۹۹

با خدا باش 4

انقلاب اسلامی، مقدمه ظهور

انقلاب اسلامی در زمانی که بی دینی در جهان بیداد می کرد، عطر خوش حضور اسلام ناب محمّدی ص در فضای اجتماعی-سیاسی را به مشام جهانیان رساند و چشمان بشریّت را به موفقیّت مکتب اهل بیت ع در رساندن بشریّت به سعادت دنیا و آخرت دوخت.

این موفقیّت پایانی بر تمدّن منحوس غرب خواهد بود و اندیشه ها و دلها را برای ظهور حضرت ولیّ عصر -عج- آماده خواهد کرد، ان شاء الله.

امام راحل(ره) : «گویی جهان مهیا می‌شود برای طلوع آفتاب ولایت از افق مکه معظمه و کعبه آمال محرومان و حکومت مستضعفان». (صحیفه امام، ج17، ص480)

شهید مرتضی آوینی : عصر توبه انسان در حیثیت کلی وجود آغاز گشته و او می رود تا خود را باز یابد. ...... بار دیگر انسان از زمین و قفس خویش روی گردانیده و به عالم معنا و آسمان توجّه یافته و عصر دیگری آغاز شده است.

حضرت فاطمه سلام الله علیها

معانی الاخبار، ص۳۹۶ :
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْأَرْضَ وَ السَّمَاءَ ... قَالُوا یَا نَبِیَّ اللَّهِ فَمَا کَانَ طَعَامُهَا قَالَ التَّسْبِیحُ‏ وَ التَّقْدِیسُ‏ وَ التَّهْلِیلُ‏ وَ التَّحْمِیدُ.

تسبیح و تقدیس الهی، تنزیه خداوند است. (البته در مورد تفاوتهای این دو بحثهایی بین علماء مطرح است). تهلیل الهی مفاد «لا اله الا الله» است و تحمید الهی مفاد «الحمدلله».

حقایق و معارف این اذکار غذای جسمانی نیستند، بلکه غذای روح انسان هستند. بیان این حقیقت که این معارف غذای #حضرت_زهرا -سلام الله علیها- بوده است، شاید اشاره به این نکته باشد که اگر مواد غذایی با پوست و خون انسان عجین می شوند، حقیقت روحانی حضرت زهرای مرضیه -سلام الله علیها- نیز با این معارف و حقایق عجین است. در دعای ندبه نیز شبیه این تعبیر در مورد وجود مقدس نبی اکرم -ص- و حضرت امیر -ع- ذکر شده است «و الایمان مخالط لحمک و دمک کما خالط لحمی و دمی».

تنها فرصت

حماقت دنیاگرایی

آنقدر بین آخرت و دنیا در «خوشبختی و لذت» و «بدبختی و درد» تفاوت بسیار زیاد است که ترجیح دنیا بر آخرت خیلی کار سفیهانه ای است. هر #لحظه که انسان برای دنیا کاری انجام بدهد، کار سفیهانه ای مرتکب شده است و به خودش ظلم کرده است.

دنیا به تعبیر خداوند -تبارک و تعالی- در قرآن کریم #فریبنده و #سرگرمی است که انسانها را به خود مشغول می کند و از امر مهم آخرت باز می دارد.

سوره مبارکه آل‏ عمران، آیه شریفه ۱۸۵ : «... وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ». (زندگی دنیا فقط کالای فریب دهنده است).

سوره مبارکه عنکبوت، آیه شریفه ۶۴ : «وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ...». (زندگى دنیا تنها سرگرمی غفلت زا و بازیچه است ...‏).

خداوند -تبارک و تعالی- در قرآن بسیار تاکید کرده است که مبادا زیبایی ظاهری دنیای فانی و زودگذر شما را فریب دهد و از آخرت غافل کند.

در مقابل در قرآن در مورد آخرت آمده است : «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُون» (سوره مبارکه عنکبوت، آیه شریفه ۶۴).
با سه تاکید «ان» و ضمیر فصل «هی» و «ال برای خبر» بیان می کند که زندگی حقیقی در جهان آخرت است.

همچنین در سوره مبارکه فجر، آیه شریفه ۲۴ آمده است : «یَقُولُ یا لَیْتَنی‏ قَدَّمْتُ لِحَیاتی». گویا زندگی دنیا در مقایسه با زندگی آخرت اصلا حیات و زندگی نبوده است.

حیف انسان که عمر و وقت خود را برای دنیا هدر بدهد. ما یکبار بیشتر عمر نمی کنیم و فقط یکبار فرصت داریم تا آخرت خود را بسازیم، یکبار فرصت داریم تا محبوب خدا و اهل بیت ع بشویم. و این یکبار فرصت هر لحظه ممکن است به پایان برسد و مرگ ما فرابرسد.

به فرموده مرحوم ملکی تبریزی، باید دوام فکر نسبت به این امور داشت، تا اصلاح نفس حاصل شود.

با خدا باش 2

اقسام طهارت اخلاقی

#اخلاق

مراحل سه گانه #طهارت :
1. طهارت قوای ظاهریه نفس از پلیدی گناه و نافرمانی خداوند -تبارک و تعالی- با توبه و دوری از دست تصرف شیطان و نفس اماره.
البته تطهیر کامل قوای ظاهریه متوقف بر تطهیر مرحله دوم است.

2. طهارت قوای باطنی نفس از پلیدی اخلاق فاسده به وسیلة علم و ریاضت شرعی. اخلاق رذیله منشا پلیدیهای معاصی است و تا اخلاق رذیله از بین نرود، انسان از شکستن توبه در امان نیست.

3. طهارت قلب به معنای توجه فقط به حضرت حق. باید دانست که هر تعلق و توجهی به ما سوی الله پلیدی قلب است و منشا آن حب ما سوی الله است و این پلیدی منشا همه پلیدی هاست.
تطهیر قلب اولین مرتبة سیر الی الله است که با تفکر در حال انبیاء و اولیاء و تذکر مقامات آنها و تسلیم نمودن قلب به حق حاصل می شود.
انسان لازم است که در هر حدی که هست، به آن حد قانع نشود که این وقوف در حدود و قناعت از معارف از تلبیسات بزرگ ابلیس و نفس اماره است -نعوذ بالله منهما-.

برگرفته از کتاب آداب نماز #امام_خمینی / ص70 تا 72