آنقدر بین آخرت و دنیا در «خوشبختی و لذت» و «بدبختی و درد» تفاوت بسیار زیاد است که ترجیح دنیا بر آخرت خیلی کار سفیهانه ای است. هر #لحظه که انسان برای دنیا کاری انجام بدهد، کار سفیهانه ای مرتکب شده است و به خودش ظلم کرده است.
دنیا به تعبیر خداوند -تبارک و تعالی- در قرآن کریم #فریبنده و #سرگرمی است که انسانها را به خود مشغول می کند و از امر مهم آخرت باز می دارد.
سوره مبارکه آل عمران، آیه شریفه ۱۸۵ : «... وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ». (زندگی دنیا فقط کالای فریب دهنده است).
سوره مبارکه عنکبوت، آیه شریفه ۶۴ : «وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ...». (زندگى دنیا تنها سرگرمی غفلت زا و بازیچه است ...).
خداوند -تبارک و تعالی- در قرآن بسیار تاکید کرده است که مبادا زیبایی ظاهری دنیای فانی و زودگذر شما را فریب دهد و از آخرت غافل کند.
در مقابل در قرآن در مورد آخرت آمده است : «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُون» (سوره مبارکه عنکبوت، آیه شریفه ۶۴).
با سه تاکید «ان» و ضمیر فصل «هی» و «ال برای خبر» بیان می کند که زندگی حقیقی در جهان آخرت است.
همچنین در سوره مبارکه فجر، آیه شریفه ۲۴ آمده است : «یَقُولُ یا لَیْتَنی قَدَّمْتُ لِحَیاتی». گویا زندگی دنیا در مقایسه با زندگی آخرت اصلا حیات و زندگی نبوده است.
حیف انسان که عمر و وقت خود را برای دنیا هدر بدهد. ما یکبار بیشتر عمر نمی کنیم و فقط یکبار فرصت داریم تا آخرت خود را بسازیم، یکبار فرصت داریم تا محبوب خدا و اهل بیت ع بشویم. و این یکبار فرصت هر لحظه ممکن است به پایان برسد و مرگ ما فرابرسد.
به فرموده مرحوم ملکی تبریزی، باید دوام فکر نسبت به این امور داشت، تا اصلاح نفس حاصل شود.
بدان، #جنت در لغت عبارت است از زمینى که در آن اشجار بسیار است به طورى که زمین را به سایه خود مىپوشاند.
در اصطلاح علماى ظاهر جنت عبارت است از مقامات منزهه و مواطن محبوبهاى از دار آخرت و آن #جنت_اعمال و افعال است و عارفان را غیر آنها بهشتهاى دیگر است و آن #جنات_صفات است، یعنى اتصاف به صفات ارباب کمال و تخلق به اخلاق ذى الجلال و این بهشت را مراتبى است چنانکه اولى را مراتب است و عارفان را #جنات_ذات است که ظهور ربّ هر یک از آنهاست و استتار آنهاست در اربابشان. این جنات سه گانه براى عبد است با اختلاف مراتبشان.
علامه حسن زاده آملی به نقل از قیصری، ممد الهمم، ص۲۰۱
https://eitaa.com/yaddashhayetalabegi